Zdrada w związku – jak często się zdarza?

Jak często  związki doświadczają zdrady? Naukowcy Blow  i Hartnett prześledzili kompleksowo  ten problem i zrecenzowali  wszystkie badania na temat niewierności z okresu ostatnich dwudziestu kilku lat.

Wiele badań naukowych próbuje oszacować ilu dokładnie ludzi dotyczy zdrada. Statystyki wydają wiarygodne, gdy badania  za jej przejaw przyjmują stosunek płciowy par heteroseksualnych i dotyczą  dużych, reprezentatywnych prób w USA. W 1994  przebadano w badaniu General Social Survey  884 mężczyzn i 1288 kobiet. Wyniki mówią, że  78% mężczyzn i 88% kobiet odmawia jakiegokolwiek  seksu poza związkiem (Wiederman, 1997). Na podstawie   General Social Survey  z lat 1991-1996 podano podobne dane, gdzie  13% respondentów przyznało, że doświadczyło seksu poza stałym związkiem (Atkins, Baucom, i Jacobson, 2001).

Według National Survey of Women z 1981 10% kobiet z ogólnej próby miało drugiego partnera seksualnego.  Dane te dotyczyły tylko w 4% mężatek, kobiet niezależnych w 18%, a kobiety w związkach nieformalnych w 20% (Förste & Tanfer, 1996). W porównaniu z Laumanna et al. (1994), inni autorzy podają znacznie niższe statystyki. Ogólne badania społeczne przeprowadzone w latach 1988 i 1989 wykazały, że zaledwie 1,5% małżeństw poinformowało, że któryś z współmałżonków miał partnera seksualnego poza małżeństwem w roku poprzedzającym badanie (Smith, 1991), a mniej niż 3% Choi, Catania.

Ogólnie rzecz biorąc, na podstawie badań można stwierdzić, że w  heteroseksualnych związkach małżeńskich w Stanach Zjednoczonych, seks poza związkiem występuje w mniej niż 25% związków. To dużo więcej niż w cytowanych badaniach, ale warto pamiętać, że obejmują one zwykle obszar jednego roku.  W roku kolejnym zdrada może dotyczyć już innych par, więc jest to wynik uśredniony z wielu lat. W podziale na płeć, więcej jest  niewiernych mężczyzn niż kobiet  ( Laumann i wsp., 1994;. Wiederman, 1997).
Inne badanie przeprowadzone na populacji  zamężnych kobiet (N = 4884) wykazała, że częstotliwość deklarowanej niewierności jest różna w zależności od narzędzi badawczych.  W przypadku badań ankietowych twarzą w twarz była znacznie mniejsza, (1,08%) niż w przypadku ankiet wspomaganych komputerowo (6,13%) (Whisman & Snyder, 2007) .

John M. Grohol, wydawca serwisu PsychCentral wymienia  czynniki ryzyka dotyczące niewierności.  Są to: nierozwiązane, trwające stale  problemy w związkach,   znaczna różnica  popędu seksualnego między dwoma partnerami oraz znaczna różnica wieku partnerów. Wpływ ma także  znacząca różnica w osobowościach partnerów w stosunku do tego,   partnerzy zdają sobie z tego  sprawę, a także wykorzystywanie seksualne w dzieciństwie jednego z partnerów.
Whisman i Snyder (2007) dowodzą, że prawdopodobieństwo niewierności zmniejsza się wraz ze wzrostem  religijności  partnerów,  ich wiekiem oraz stopniem  wykształcenia. Odkryli również, że ryzyko oszustwa i niewierności było większe u kobiet, które były w ponownym związku małżeńskim (w porównaniu do tych, które były  w pierwszym małżeństwie) oraz  dla obu płci, gdy osoby w związku posiadały  większą liczbą partnerów seksualnych.

Zdrada ma  wiele różnych form –  nie jest ograniczone wyłącznie do seksu z kimś spoza związku. Wyróżnia się wyłącznie emocjonalne, wyłącznie  seksualne oraz połączone seksualne i emocjonalne rodzaje niewierności (Glass i Wright, 1985, Thompson, 1984). Kategorie te nie muszą się wzajemnie wykluczać. Ponadto  w każdej ogólnej kategorii są różne typy. Na przykład, emocjonalna niewierność może składać się z relacji internetowej, związku w pracy lub związku na odległość przez telefon. Seksualna niewierność może składać wizyt z prostytutek, celowych  spotkań i różnego rodzaju czynności seksualnych.

(oprac. na podst John Grohol „How Common is Cheating & Infidelity Really?”)

fot. recoveryhelpnow.com